تحقیق و پژوهشی در باب حجاب اسلامی و بررسی فواید آن و نقد بد حجابی و آفت های آن در اجتماع

  

          عنوان مقاله : 
 
خودسازي و اهل‏سازي در پرتو عفاف و حجاب از منظر قرآن و کلام شهيدان
 

 

رعايت پوشش زنان
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ ِلأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُوءْمِنينَ يُدْنينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلاَبِيبِهِنَّ ذلِکَ أَدْني أَنْ يُعْرَفْنَ فَلا يُوءْذَيْنَ وَ کانَ اللّهُ غَفُورًا رَحيمًا. (احزاب: 59)

اي پيامبر! به زنان و دختران خود و به زنان مؤمنان بگو که جلباب‏هاي خود (روسري‏هاي بلند) را بر خويش فروافکنند. اين کار براي اينکه شناخته شوند و مورد آزار واقع نگردند، بهتر است و خدا آمرزنده و مهربان است.

پوشش کامل زن، نشانه حيا و ايمان اوست. قرآن نيز با همين انگيزه و هدف، پوشيدن جلباب را به زنان توصيه مي‏کند و رعايت آن را برخاسته از پاکدامني و عفت مي‏داند؛ زيرا پوشاندن تمام بدن به شناساندن چنين زناني به عنوان اهل حجاب و عفت و صلاح و پرهيزکاري کمک مي‏کند. در نتيجه، وقتي با اين عنوان شناخته شدند، ديگر اذيت نمي‏شوند و اهل فسق و فجور مزاحم آنان نمي‏شوند.

زمان و موقعيت اجتماعي نزول آيه نيز همين معنا را تأييد مي‏کند؛ زيرا در دوران جاهليت و سال‏هاي نخستين بعثت، کنيزان و زنان اهل کتاب، بدون پوشاندن سر و گردن از منزل بيرون مي‏رفتند و برخي از افراد هرزه و بي‏بندوبار، مزاحم آنها مي‏شدند. اگر زناني که تازه مسلمان شده بودند، با همان رسم و بدون رعايت پوشش کامل رفت و آمد مي‏کردند، چه بسا از شر مزاحمان فاسد احساس امنيت نمي‏کردند. ازاين رو، خداوند دستور مي‏دهد زنان مؤمن به طور کامل حجاب را رعايت کنند تا در جامعه به عنوان زن مؤمن پاکدامن شناخته شوند و همانند زنان بي‏عفاف اهل کتاب و کنيزان بي‏تعهد، مورد آزار و نگاه‏هاي خائنانه مردان بيگانه قرار نگيرند و بهانه‏اي به دست مزاحمان اهل فسق ندهند.

حجاب کامل، تأمين کننده امنيت و آسايش رواني زن و گوياي اين پيام است که چنين زني هيچ‏گاه نبايد توهين و مزاحمت ببيند. اين زني است که حجاب به طور طبيعي او را حفظ مي‏کند و شايسته در امان بودن است. پوشش اسلامي، زن را در سنگري نفوذناپذير و دور از تيررس نگاه و هوس بيگانگان قرار مي‏دهد و از تشويش و نگراني نگه مي‏دارد. رهبر فرزانه انقلاب، حضرت آيت‏اللّه‏ خامنه‏اي در اين‏باره مي‏گويد:

پاي‏بندي بانوان به حجاب، آنان را در رسيدن به مدارج عالي معنوي کمک مي‏کند و از سقوط به پرتگاه‏هايي که در سر راه آنان قرار دارد، مانع مي‏شود. هيچ بحثي درباره پوشش زن، نبايد متأثر از هجوم تبليغاتي غرب باشد. البته حجاب زنان به چادر منحصر نمي‏شود، ولي چادر بهترين نوع حجاب و نشانه ملي ماست و هيچ منافاتي با فعاليت‏هاي زنان مسلمان در مسائل اجتماعي و فرهنگي ندارد.

در اين آيه جلباب به فتح و کسر جيم، وسيله پوشش معرفي شده است و آن، لباس بلند مثل چادر و يا روسري بزرگ (چارقد) است که بخش‏هاي عمده بدن، سر و گردن و سينه را مي‏پوشاند و بيشتر در بيرون از منزل استفاده مي‏شود. بنابراين آيه، زنان بايد جلباب را طوري به خود بگيرند که موي سر، زير گلو و سينه‏هايشان را بپوشاند تا در انظار نامحرمان پيدا نباشد که همگان و البته افراد شهوت‏ران بيماردل و هرزه، آنان را به حيا و عفت بشناسند و جرئت بي‏احترامي و تعرض به آنان را به خود ندهند.

پيام متن:
1. پوشش زنان، محافظي در برابر نگاه ناپاکان و هرزگان؛

2. پوشش ظاهري، وسيله تعالي معنوي.

رعايت عفت در خانواده
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْکُمُ الَّذينَ مَلَکَتْ أَيْمانُکُمْ وَ الَّذينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْکُمْ ثَلاثَ مَرّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حينَ تَضَعُونَ ثِيابَکُمْ مِنَ الظَّهيرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاةِ الْعِشاءِ ثَلاثُ عَوْراتٍ لَکُمْ لَيْسَ عَلَيْکُمْ وَ لا عَلَيْهِمْ جُناحٌ بَعْدَهُنَّ طَوّافُونَ عَلَيْکُمْ بَعْضُکُمْ عَلي بَعْضٍ کَذلِکَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَکُمُ اْلآياتِ وَ اللّهُ عَليمٌ حَکيمٌ. (نور: 58)

اي کساني که ايمان آورده‏ايد! بايد بردگان شما و آنها که هنوز به حد بلوغ نرسيده‏اند، در سه وقت از شما اجازه بگيرند: پيش از نماز صبح، هنگام ظهر که لباس از تن بيرون مي‏کنيد و بعد از نماز عشاء. اين سه وقت، وقت خلوت شماست. در غير اين سه هنگام، بر شما و آنها باکي نيست که آنان در کنار شما باشند و گرد هم رفت و آمد کنيد. خداوند، آيات را اين‏چنين براي شما بيان مي‏کند و خداوند دانا و حکيم است.

قرآن مجيد در آيه‏هاي پيشين، شرايط ورود به خانه همديگر و ضرورت اجازه خواستن از صاحب‏خانه را بيان کرده است. حال مي‏فرمايد بردگان و فرزندان کوچک خود را که به حد بلوغ نرسيده‏اند، ياد بدهيد تا هنگامي که به جايگاه و حريم خصوصي شما وارد مي‏شوند، در سه وقت اجازه بگيرند: پيش از نماز صبح، وقتي که با لباس خواب از بستر برمي‏خيزيد؛ هنگام ظهر، وقتي که استراحت مي‏کنيد و لباس معمولي خود را درمي‏آوريد و پس از نماز عشاء، وقتي که به بستر مي‏رويد. بنابراين:

1. مردان و زنان مسلمان بايد محل استراحت خود را از محل استراحت فرزندان خود جدا کنند.

2. خدمت‏گزاران و کودکان خود را به اجازه گرفتن در وقت‏هاي سه‏گانه مقيد کنند؛ بدين جهت که اين سه وقت، حريم خصوصي زندگي انسان‏هاست و نبايد کسي در آنها دخالت کند.

از ديدگاه علم روان‏شناسي، اين حقيقت ثابت شده است که صحنه‏هاي تحريک‏آميز جنسي، بر نوجوانان و کودکان تأثير ويرانگري دارد و تا پايان زندگي با آنان مي‏ماند و آنها را دچار عقده‏هاي رواني و انحرافات جنسي مي‏سازد. قرآن براي رعايت بهداشت رواني جامعه، حفظ سلامتي روح و اعصاب نونهالان و براي پيش‏گيري از آفت‏هاي رواني، رهنمودهاي ارزشمندي ارائه کرده است.

پيامبر اکرم صلي‏الله‏عليه‏و‏آله اين موضوع را بسيار حساس دانسته و فرموده است: «مبادا در حالي که کودکي در گهواره به شما مي‏نگرد، با همسر خود آميزش کنيد».


پيام متن:

1. اجازه خواستن فرزندان براي ورود به اتاق والدين؛

2. دقت و توجه والدين در پوشيدگي.

هشدار به فرزندان آدم عليه‏السلام از خطر شيطان
يا بَني آدَمَ لا يَفْتِنَنَّکُمُ الشَّيْطانُ کَما أَخْرَجَ أَبَوَيْکُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنْزِعُ عَنْهُما لِباسَهُما لِيُرِيَهُما سَوْآتِهِما إِنَّهُ يَراکُمْ هُوَ وَ قَبيلُهُ مِنْ حَيْثُ لا تَرَوْنَهُمْ إِنّا جَعَلْنَا الشَّياطينَ أَوْلِياءَ لِلَّذينَ لايُوءْمِنُونَ. (اعراف: 27)

اي فرزندان آدم! شيطان شما را نفريبد؛ چنان که پدر و مادر شما را از بهشت بيرون کرد، لباس‏شان را از تن‏شان بيرون آورد تا عورت‏شان را به آنان نشان دهد. همانا او و همکارانش شما را مي‏بينند، از جايي که شما آنها را نمي‏بينيد. همانا ما شيطان‏ها را سرپرست کساني قرار داديم که ايمان نمي‏آورند.

اگر چه اين آيه با خطاب به بني‏آدم شروع شد، بر حسب معنا ادامه آيه پيش است که در آن خداوند فرمود:

اي فرزندان آدم! ما بر شما لباسي فرو فرستاديم که عورت‏هاي شما را مي‏پوشاند و نيز پوششي زيبا نازل کرديم و لباس تقوا بهتر است که آن از نشانه‏هاي خداست، شايد ايشان متذکر شوند. (اعراف: 26)

در حقيقت، مفهوم آيه چنين است: اي فرزندان آدم بدانيد که براي شما معايب و نواقص باطني است که آشکار شدن آنها باعث رسوايي شماست، همچون عورت ظاهري که آشکار شدنش باعث رسوايي و ننگ است و جز تقوا، چيزي آنها را نمي‏پوشاند. خداوند براي پوشاندن آنها، شما را به وسيله فطرت و پيامبران، به لباس تقوا راهنمايي کرد تا با آن، زشتي‏هاي باطني خود را بپوشانيد و مانع پديدار شدن آنها شويد. زنهار که شيطان فريب‏تان ندهد و جامه فطري تقوا را که خدا بر شما پوشانده از تنتان بيرون نکند، همان‏طور که از تن پدر و مادرتان (آدم و حوا) بيرون کرد و عورت‏هاي مخفي آنها را بدانان نماياند.

جمله «او و همکارانش شما را مي‏بينند از جايي که شما آنها را نمي‏بينيد»، در واقع اخطاري براي تمام فرزندان آدم و تأکيد بر دوري از فريب شيطان است و مي‏فهماند که راه نجات از فتنه‏هاي ابليس، بسيار باريک است؛ زيرا وي طوري به انسان نزديک مي‏شود و او را مي‏فريبد که فريب خورده، نمي‏فهمد.

جمله پاياني آيه پيش، يعني «انّا جَعَلْنَا الشَّياطينَ اَولِياءَ لِلّذينَ لا يُؤْمِنوُن»، پاسخ اين پرسش است که خداوند دادگر و مهربان، چرا دشمني قدرت‏مند را بر انسان مسلط ساخته است، در حالي که هيچ‏گونه موازنه‏اي ميان توانايي انسان‏ها و قدرت او نيست. هرجا که بخواهد مي‏رود، بدون اينکه کسي حضورش را احساس کند؟ و پاسخ اين آيه اين است که شيطان‏ها را سرپرست و ولي افراد بي‏ايمان قرار داديم، يعني امکان ورود شيطان به قلب و حکومتش بر اعضا، به دست خود انسان‏هاست. شيطان فقط وارد روح و قلب افراد بي‏ايمان مي‏شود. بنابراين، براي او در وجود بندگان خالص خدا و مؤمنان، جايي نيست.

پيام متن:
1. لباس تقوا، پوشاننده زشتي‏هاي باطني.

2. شيطان در خانه دل افراد بي‏ايمان نفوذ مي‏کند، نه مؤمنان و بندگان خالص.

مسئوليت در برابر خانواده
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْليکُمْ نارًا وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَيْها مَلائِکَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا يَعْصُونَ اللّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ يَفْعَلُونَ ما يُوءْمَرُونَ. (تحريم: 6)

اي کساني که ايمان آورده‏ايد، خود و خانواده‏تان را از آتشي که هيزم آن مردم و سنگ است، نگه داريد. فرشتگاني درشت گفتار و سخت‏گير بر آن آتش گماشته شده‏اند. هرچه خدا فرمان‏شان دهد، نافرماني نمي‏کنند و به آنچه دستور يافته‏اند، عمل مي‏کنند.

مهم‏ترين وظيفه و بزرگ‏ترين مسئوليت انسان، خودسازي و اصلاح نفس است. تا انسان آن‏گونه که شايسته خلقت اوست، در تربيت خويش نکوشد، نمي‏تواند ديگران را به درستي تربيت کند. بنابر سيره تربيتي اسلام نيز مصلحان بايد پاک و رستگار باشند. به همين دليل، اين آيه شريفه، نخست خودسازي و سپس اهل سازي را مطرح مي‏کند. دقت در روش تبليغي پيامبر اکرم صلي‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم نيز ما را به اين حقيقت رهنمون مي‏کند که بايد ابتدا اصلاح را از خود شروع کرد و سپس به اصلاح خانواده و پس از آن، اقوام و عشيره و آن‏گاه جامعه همت گمارد.

نگهداشتن خود و خانواده، به فرمايش امام صادق عليه‏السلام به اين معناست که آنها را امر به معروف و نهي از منکر کند.

تهاجم فرهنگي بر ضد باورهاي ديني و اسلامي انکارناپذير است. به نظر مي‏رسد يکي از بهترين راه‏هاي مقابله با تهاجم فرهنگي استکبار، توجيه خانواده‏هاست تا مراقب خانواده باشند و محيط خانواده را به تربيت‏کده‏اي اسلامي تبديل کنند. اگر خانواده که مهم‏ترين هسته اجتماع است، اصلاح شود، تمام جامعه اصلاح خواهد شد و برعکس، اگر خانواده‏ها صالح نباشند، جامعه پاک و سالم نيز نخواهيم داشت. توجه به آموزه‏هاي ديني موجود درباره عفاف و حجاب فرزندان، براي واکسينه کردن آنها جايگاه ويژه‏اي دارد و نمي‏توان به سادگي از کنار آنها گذشت.

پيام متن:
1. در اسلام، خودسازي در کنار اهل‏سازي اهميت دارد؛

2. توجه به حجاب و عفاف فرزندان بسيار سفارش شده است.

الگوهاي مثبت و منفي در قرآن
خدا براي کافران، زن نوح و زن لوط را مثال زد که هر دو در نکاح دو تن از بندگان صالح ما بودند و به آن دو نفاق و خيانت ورزيدند. ارتباط با اين دو (پيامبر) سودي به حال‏شان (در برابر عذاب الهي) نداشت و گفته شد با ديگران به آتش درآييد و خدا براي کساني که ايمان آورده‏اند، زن فرعون را مثل مي‏زند.

آن‏گاه که گفت: پروردگارا، براي من در بهشت نزد خود خانه‏اي بنا کن و مرا از فرعون و عملش نجات ده و مرا از مردم ستمکار برهان و مريم، دختر عمران را که دامان خويش را از آلودگي نگه‏داشت و ما از روح خود در آن دميديم و او کلمات پروردگار خود و کتاب‏هايش را تصديق کرده است و از فرمان‏برداران بود. (تحريم: 10 ـ 12)

قرآن کريم پس از بيان ماجراي همسران دو پيامبر و توصيه مؤمنان به مراقبت از خود و خانواده و نيز پس از دستور به شدت عمل با کافران و منافقان که از افشاي اسرار دروني خانه پيامبر و بُروز مشاجره در ميان همسران پيامبر خوشحال شده بودند، به منظور هشدار به دو همسر پيامبر صلي‏الله‏عليه‏و‏آله جريان دو تن از همسران پيامبران پيشين، يعني زن حضرت نوح عليه‏السلام و زن حضرت لوط عليه‏السلام را به عنوان الگوي کافران مطرح مي‏کند و مي‏فرمايد: آن دو به خاطر خيانت به همسران‏شان جهنمي شدند و نسبت آنها با پيامبران، نتوانست نجات‏شان بخشد و به آنان گفته شد: همراه ديگر جهنميان بدون هيچ امتياز و تفاوتي وارد جهنم شويد.

اين خود، درسي است براي همگان که فقط صفات انساني و ايمان و عمل خالص ملاک است و نسبت داشتن با بزرگان و اصل و نسب و موقعيت اجتماعي و سمت و عنوان، در صورت سرپيچي از دستورهاي الهي و عمل به گناه، بي‏ارزش است و بر کمال آدمي تأثيري ندارد.

از سوي ديگر، آسيه همسر فرعون، به عنوان الگو معرفي مي‏شود. او همسر يکي از جبارترين چهره‏هاي تاريخ بود و در عين حال، مرفه‏ترين زندگي را داشت و از همه امکانات مادي بهره‏مند بود، ولي به همه اينها پشت کرد و با زبان و عمل، قرب پروردگار را طلبيد تا اينکه در اين راه به شهادت رسيد. او مي‏تواند در هر دوره‏اي، بهترين الگو و بهترين منادي آزادي واقعي زن از بند انواع اسارت‏ها باشد.

همچنين، حضرت مريم جايگاه ويژه‏اي را در قرآن کريم به خود اختصاص داده است. او تنها زني است که نام او دوازده بار مستقل و 22 بار به عنوان مادر حضرت عيسي عليه‏السلام ، در قرآن آمده است. در اين آيه، حضرت مريم عليهاالسلام به خاطر عفت، ايمان، اطاعت و تواضعش در برابر خداوند، تمجيد شده است.

پيام متن:
1. تنها وسيله نجات آدمي، تقوا و عمل صالح است، نه موقعيت اجتماعي، اصل و نسب و عنوان.

2. معرفي الگوهاي برجسته قرآني، از جمله حضرت آسيه و حضرت مريم عليهماالسلام .

توصيه به حجاب از نگاه شهيدان
«و تو اي خواهر ديني‏ام، چادر سياهي که تو را احاطه کرده است، از خون سرخ من کوبنده‏تر است».

شهيد عبداللّه‏ محمودي

«حجاب تو سنگر توست. تو از داخل حجاب، دشمن را مي‏بيني و دشمن تو را نمي‏بيند».

سردار شهيد رحيم آنجفي

«حفظ حجاب، همچون جهاد در راه خداست».شهيد محمدکريم غفراني

«از تمامي خواهرانم مي‏خواهم که حجاب، اين لباس رزم را حافظ باشند».

شهيد سيدمحمدتقي ميرغفوريان

«خواهرم! همچون زينب باش و در سنگر حجابت به اسلام خدمت کن».

شهيد محمدجواد نوبختي

«يک دختر نجيب، بايد باحجاب باشد».

شهيد صادق مهدي‏پور

«تو اي خواهرم، حجاب تو کوبنده‏تر از خون سرخ من است».

شهيد ابوالفضل سنگ‏تراشان

«شما خواهرانم و مادرانم، حجاب شما جامعه را از فساد به سوي معنويت و صفا مي‏کشاند».

شهيد علي رضائيان

«مادرم، من با حجاب و عزت‏نفس و فداکاري شما رشد پيدا کردم».

شهيد غلامرضا عسگري

«اي خواهرم، قبل از هر چيز، استعمار از سياهي چادر تو مي‏ترسد تا سرخي خون من».

شهيد محسن جعفرزاده

«خواهران ما در حالي که چادر خود را محکم برگرفته‏اند و خود را همچون فاطمه و زينب عليهماالسلام حفظ مي‏کنند، هدف‏دار در جامعه حاضر شده‏اند».

شهيد محمدعلي رجايي

مجله طوبي