تحلیل و  بررسی مسائل مربوط به ازدواج و خانواده

         
عنوان مقاله : 
آرامش و محبت در سايه همسرى
 

 

«و من آياته أن خلق لكم من انفسكم ازواجا لتسكنوا اليها و جعل بينكم مودّةً و رحمةً إنّ فى ذلك لآياتٍ لقوم يتفكّرون (سوره روم، آيه 21) ؛ و از جمله نشانه‏هاى (توانايى و يگانگى) او اين است كه براى شما از جنس خودتان همسرانى آفريد تا در كنار آنها آرامش يابيد. و همو در ميان شما دوستى و مهربانى قرار داد. بى‏ترديد در اين (تدبير حكيمانه) نشانه‏هايى [روشن] براى مردمى است كه مى‏انديشند.»




پيام‏ها و درس‏هاي آيه فوق
1ـ خداوند متعال با قدرت خويش و در آفرينشى حكيمانه، براى آدميان همسرانى از جنس خودشان آفريد تا بدان‏ها انس و آرامش بگيرند. اگر همسر آدمى در آفرينش همسان او نباشد، نمى‏تواند با او انس بگيرد و از معاشرت با وى لذت ببرد و آرامش يابد، پس «مرد و زن» در جنسيت و انسانيت با هم شريك و همسانند.


2ـ دست حكمت الهى براى انسان همسر آفريد تا مايه آرامش و اطمينان او را فراهم كرده باشد. بر همين اساس و در هماهنگى كامل بين تكوين و تشريع حكيمانه، زناشويى، سنّتى جاودانه به شمار مى‏رود كه رويگردانى از آن دورى از نبى مكرّم صلي الله عليه و آله را در پى دارد.


3ـ آرامشِ حاصل از، در كنار همسر بودن، مطلق و نامحدود و آرامش جسمى، روحى، فردى و اجتماعى است و انسان با همسرگزينى و ازدواج به پيشگيرى يا درمان بسيارى از كاستى‏ها و بيمارى‏هاى خود مى‏پردازد.


4ـ هر يك از زن و مرد به تنهايى ناقص مى‏باشند و به همين خاطر به دنبال جزء مكمّل خود مى‏گردند و تا ازدواج نكرده‏اند يك بى‏قرارى و ناآرامى بر آنان حاكم است چون هر ناقصى مشتاق كمال خويش است و هر نيازمندى مايل به كسى است كه نياز او را برطرف كند.


5ـ وقتى تمايل به همسر در وجود انسان‏ها به وديعت نهاده شد؛ پس عشق‏هاى پاك ستودنى است و بايد براى تحقق آن كوشيد تا انسان با حركت در مسير فطرت به كمال برسد.


6ـ پديدار شدن عواطف عميقِ پس از ازدواج و دلدادگى همسران و همزيستى مسالمت‏آميز و حتى عاشقانه آنها از نشانه‏هاى تدبير حكيمانه خداوند مى‏باشد.


7ـ بر خلاف تصور عرفى و باور سطحى و ناصحيحى كه ازدواج و تشكيل خانواده را بارى بر دوش همسران مى‏داند، ازدواج و نيل به مقام «همسرى» از نگاه قرآن كريم در راستاى منافع آنان مى‏باشد و همسران بار خاطر يكديگرند نه اين كه يار شاطر هم باشند.


8ـ بقاى پيوند ميان همسران به يك كشش قلبى و جاذبه روحى نياز دارد و به همين جهت پروردگار مهربان پس از آن كه آن دو در كنار هم به آرامش رسيدند، با دست لطف و عنايت خويش نعمت «مودّت» و «رحمت» را به آنان بخشيده است تا با عشقى صادق و علاقه‏اى كامل در كنار هم آرامشى غريزى داشته باشند.


9ـ مهرورزى دوستانه و بلكه عاشقانه‏اى كه بين همسران پديد مى‏آيد، نه تنها نشانه قدرت خداوند است، كه عنايت و لطفى است كه در حق انسان روا داشته است. پس همسر شدن چنان بايد انسانى باشد كه عنايت الهى، ظرف قابل خود را بيابد و نيز بايد براى ماندگارى آن به هوش بود تا از طريق انسانيت فاصله نگيرد.


10ـ دوام گرايش مرد و زن به يكديگر و آرميدن در سايه انس هم به مودت و رحمتى است كه خداوند بين‏شان برقرار مى‏كند و البته اين دوستى و مهربانى غير از آن گرايش غريزى بين مذكر و مؤنث است كه در ميان حيوانات هم موجود است ولى در قرآن نشانه آفريدگار حكيم معرفى نگرديده است بلكه اين عشق برين، آيه قدرت و يكتايى آفريدگار ناميده شده است.


11ـ آرامش‏آفرينى ازدواج و نيز پيدايش مودت و رحمت بين آنان براى خردمندان و متفكران از نشانه‏هاى ربوبيت و تقدير خداى حكيم، است.


منبع:

مجله پيام زن، شماره 148 ، محمدكاظم تقوى
 


 منبع مقاله :  تبیان