| حديثه , بانويى از اهل سودان بود.
وى , زنى نيكوكار, داراى بينش اسلامى , پارسا, پاكدامن , و
والاترين زن زمان خود بود. راويـان , او را كه مادر امام حسن عسكرى
(ع ) است , از زنان عارفه و صالحه برشمرده اند و آورده اند كـه پـس
از شهادت امام يازدهم (ع ), وى پناهگاه ونقطه اتكاى شيعيان در آن
مقطع زمانى بسيار بحرانى و پراضطراب بود. احمدبن ابراهيم مى گويد:
من در سال 262هجرى , يعنى هفت سال پس از ولادت امام زمان (ع ) به
حـضـور حـكـيـمـه دخـتـر امـام جـواد(ع ) رسيدم و گفتم :تكليف مردم
در زمان غيبت حضرت صاحب الامر(ع ) چيست ؟كيمه خاتون پاسخ داد: به
مادر امام حسن عسكرى (ع ) مراجعه كنند!
امـام هادى (ع ), با درودى
عطرآگين , همسر خود را مى ستايند و منزلت والاى آن بانوى نمونه را
چنين بيان مى كنند: سليل (حديثه ) مسلول من الافات والعاهات
والارجاس والادناس , حديثه , دور از هرآفت , پليدى و آلودگى است .
حديثه , وصيت كرد كه پس از رحلتش , وى را در كنار قبر امام هادى (ع
) به خاك بسپارند. در هـنـگـام دفن آن مادر پاك , جعفر كذاب ,
ممانعت مى كرد كه امام زمان (ع ) از پس پرده غيبت , ظاهر شدند,
مانع را دفع كردند و حضرت حديثه درهمان محلى كه وصيت كرده بود, دفن
شد.
|