حروريه پاسخ داد: بله !. كاملا به ياد دارم و به آن افتخار هم مى كنم . حجاج كه برخلاف انتظار, با شهامت و رك گويى اين زن مواجه شده بود, تعجب كرد. رو به وزيران خود كه در آن جلسه بودند, كرد و گفت : به عقيده شما درباره اين زن گستاخ چه حكمى صادر كنيم ؟نان گفتند: ما معتقديم كه بايد گردن اين زن اخلالگر, زده شود!. حروريه لبخندى زد و آنان را به باد مسخره گرفت !. حجاج كه به شدت خشمگين شده بود, رو به حروريه كرد و پرسيد: چرا خنديدى ؟ـروريـه گـفـت :

خنده من براى اين بود كه ديدم وزراى برادرت فرعون , از وزيران تو عاقل تر و داناتر بودند. حجاج گفت : چطور؟روريه گفت : براى اين كه هنگام مشورت فرعون با آنان ـدرباره قتل موسى (ع )ـ وزيران گفتند: ارجـه واخـاه , كار او و برادرش را به تاخيرانداز, صبر كن , اگر تصميم گرفتى و او را كشتى و بعد پـشيمان شدى , ديگر ندامت سودى ندارد, اما وزيران تو, از تو مى خواهند كه زودتر فرمان قتل مرا صادر كنى !!. آيا اين خنده ندارد؟. سخنان منطقى حروريه , حجاج سخت دل را رام كرد و او را واداشت تا آزادش كند.