| ايشاع , همسر حضرت زكريا, مادر
حضرت يحيى و خاله حضرت مريم است . وى , زنى صالح , نجيب , صابر,
خاشع و خداترس بود. ايشان 98 سال سن داشت كه همسرش زكريا, رو به
درگاه خداوند كرد و گفت :پروردگارا! اسـتـخـوانـم سـست شده و شعله
پيرى تمام سرم را فراگرفته است ب و من از بستگانم بعد از خود
بيمناكم و همسرم نازااست , تو به قدرتت جانشينى به من ببخش كه وارث
من و آل يعقوب باشد. خـداونـد نـيز دعايش را مستجاب كرد و ايشاع را
براى آوردن فرزند, اصلاح كرد و يحيى را به آنان بخشيد و علت اين
كار را اين گونه بيان فرمود:انهم كانوا يسارعون فيالخيرات و
يدعوننا رغبا و رهبا و كـانـوا لـنـا خاشعين83 ,چرا كه اين خانواده
در نيكى ها و كارهاى خير, سرعت مى گرفتند و به خاطرعشق (به رحمت )
و ترس (از عذاب ) ما را مى خواندند و براى ما خاشع بودند. زكـريـا
و ايـشـاع , هـرگـز گـرفـتار غفلت ها و غرورهايى كه هنگام وصول به
نعمت , دامن افراد كم ظرفيت و ضعيف الايمان را مى گيرد, نمى شدند.
در هـمـه حـال نـيـازمـندان را
فراموش نمى كردند, در حال نياز و بى نيازى , فقر و غنا, بيمارى و
سـلامـت , همواره متوجه خدا بودند و همين باعث شد كه ايشاع در سن98
سالگى حامله شود و در شكم خود فرزندى را پرورش دهد كه قبل از تولد
با مادر سخن بگويد و آن گاه كه حضرت مريم بر ايـشـاع وارد مـى
شـود, فرزند در رحم سجده كند و پس از تولد نيز مورد لطف خداى
مهربان قرار گيرد و به وى مقام نبوت داده شود. هـمـين براى ايشاع
بس كه هم همسر پيامبر(زكريا) بود و هم در دامان پاك او فرزندى زاهد
به نام يـحـيـى پرورش يافت كه برنامه هاى الهى زكريا راتعقيب كرد و
كارهاى تبليغى پدرش را به اتمام رساند.
|