مادر سید رضی
 

 

فاطمه , مادر سيد رضى (مولف نهج البلاغه ) و سيد مرتضى , كه هر دو از دانشمندان بزرگ شيعه هستند, بانويى پاكدامن و زاهد بود كه روزهاى گرم را روزه مى گرفت و در تاريكى شب ها, به عبادت خداوند مى پرداخت . مرحوم شيخ مفيدرحمه اللّه عليه كه از بزرگ ترين علماى شيعه است و تمام متاخرين از او استفاده كرده اند, شبى در عالم رويا ديد كه حضرت فاطمه (س ), دست امام حسن (ع ) و امام حسين (ع ) را گرفته , وارد مسجد شدند و به شيخ مفيد فرمودند: فرزندانم را بپذير و به آنها فقه بياموز ! شيخ مفيد از خواب بيدار مى شود و شگفت زده با خود فكر مى كند كه موضوع چيست ؟

هنگامه درس فرا مى رسد و شيخ مثل هر روز به محل تدريس مى رود. در آغاز درس , خانمى به همراه دو فرزندش وارد مسجد مى شوند و به نزديك شيخ مفيد مى روند. مادر به استاد مى گويد: فرزندانم را بپذير و به آنها فقه بياموز ! شيخ مفيد كه راز خوابش را فهميده بود, مشغول تعليم آن دو كه كسى جز سيدرضى و سيدمرتضى نبودند , شد و سرانجام آن دو بزرگوار, از علماى بزرگ شيعه شدند كه هر دو, آثار بزرگ علمى , فقهى و تفسيرى مفيدى از خود به يادگار گذاشته اند. همه اين ارزش ها, مرهون ايمان , اخلاص و پاكى مادرشان , فاطمه بود. سيد رضى , خود درباره مادرش مى گويد: اگر همه مادران , به خوبى , پاكى و وظيفه شناسى او بودند, فرزندانشان به پدر نيازى نداشتند .

 


 منبع مقاله : زنان نمونه  ، علی شیرازی