سبيكه , مادر امام جواد(ع ) و از
خاندان ماريه قبطيه (همسر نبى گرامى اسلام (ص است . وى از نظر
فضايل اخلاقى در درجه والايى قرار داشت و جزء برترين زنان عصر خود
بود. پيامبر اكرم (ص ) در روايتى سبيكه را خيره الامهاء (بهترين
كنيزان ) ناميده اند. امـام هـفتم (ع ) سال ها پيش از آن كه اين
بانو به خانه امام رضا(ع ) وارد شود, برخى از خصوصيات وى را بيان
فرمودند و توسط يكى از ياران خود(يزيدبن سليط) برايش سلام فرستادند
. امـام هـشـتـم (ع ), از سـبـيـكـه بـه عـنـوان بـانويى منزه و
پاكدامن و با فضيلت ياد مى كردند و مـى فـرمـودنـد:سـبيكه در قداست
و پاكى , شبيه حضرت مريم (ع )مى باشد و پاك و پاكيزه آفريده شده
است . حـكـيـمـه خـاتون , خواهرامام رضا(ع ) مى گويد:
هنگام ولادت امام محمد تقى (ع ),
برادرم از من خواست نزدسبيكه باشم . من در اتاقى كنار آن بانو
ماندم . امام جواد(ع ) متولد و اتاق از نور وجودش منور شد. نوزاد
درروز سوم ولادت , چشم به سوى آسمان گشود, به چپ و راست نگريست و
گفت :اشهدان لااله الاا للّه , و اشهدان محمدا رسولا للّه ! من با
ملاحظه چنين موضوع شگفت انگيزى , هراسان و وحشت زده شدم . از جا
برخاسته , خدمت امام هشتم (ع ) رفتم و آنچه ديده بودم , به عرض
ايشان رساندم .
امام رضا(ع ) فرمودند,شگفتى هايى
كه بعد از اين از او خواهيد ديد, بيشتر از آنچه تا كنون ديده ايد
خواهدبود. سبيكه , افتخار مادرى براى يكى از ستارگان فروزان آسمان
امامت و ولايت را داشت و اين افتخار را جز فرزانگان و فرهيختگان
حاصل نخواهندكرد.
|