|
پاسخ :
نخست بايد دانست كه حجاب زنان در طول تاريخ با توجه به فرهنگ و رسوم قبايل
و ملتها به گونه هاى مختلف رعايت مى شده زيرا زنان به عنوان ناموس
خانواده هميشه مورد حمايت و حفاظت بوده اند. آنچه اسلام به آن
پرداخته حجاب كاملتر و برتر مى باشد كه براى توضيح بيشتر به نكاتى
اشاره مىكنيم:
1- به نظر مىرسد حكم ايجاب حجاب در سال ششم هجرت تشريع گرديد. شاهد بر آن،
آيات سوره نور است كه داستان معروف افك در آن آمده است. در همين
زمان بود كه منافقين و اراذل و اوباش در صدد برآمدند با ايجاد
شايعه درباره زنان پيامبر (ص) و با درست كردن مزاحمتهاى راهى براى
زنان آزاده به بهانه كنيز انگاشتن آنها قلوب پيامبر و مسلمانان را
جريحهدار بكنند. به دنبال اين اوضاع و شرايط بود كه خداوند آيات
مربوط به پوشش را براى بازگويى به امت نازل فرمود.
2- آيات مربوط به حجاب در دو سوره از قرآن (نور و احزاب) آمده است. سوره
نور، آيه 30 و 31 كيفيت پوشش را بيان مىكند. ابتدا مىفرمايد: بگو
(اى پيامبر) براى مؤمنين و مؤمنات كه نگاههايشان را كوتاه كنند
يعنى هنگام نگاه به يكديگر به صورت خيره به هم نگاه نكنند. از نگاه
به گونه وراندازى و استقلالى پرهيز كنند. آنگاه به زنان مومن خطاب
كرده و مىفرمايد: «وليضربن بخمرهن على جيوبهن» مىبايد روسرى خود
را بر روى سينه و گريبان خويش قرار دهند»،(1) هم به اين مطلب اشاره
دارد. در اين آيه چنين آمده است: اى پيغمبر به زنان مؤمن بگو كه
جلبابهاى (روسرى) خويش را به خود نزديك سازند.
روشن است كه وقتى به زن بگويند روسرى ات را به خود نزديك كن مقصود اين است
آن را رها نكن، آن را جمع و جور كن و خود را با آن بپوشان. اطلاعات
بيشتر درباره كيفيت خاص پوشش را از همان آيه 31 سوره نور كه گذشت
بهتر مىتوان استنباط كرد.
3- صاحب كشاف، وضع زنان را در پيش از نزول آيات حجاب چنين شرح مىدهد:
زنان، گريبانهايشان گشاد و باز بود، گردن و سينه و اطراف
سينههاشان ديده مىشد و داخل روسرىها را معمولًا از پشت سر
برمىگرداندند (همانطور كه الان بين مردان عرب متداول است) و
قهراً قسمتهاى گردن و بناگوش و سينه ديده مىشد،(2)
پىنوشت
(1)) احزاب، آيه 59).
(2)) كشاف، ج 3، ص 231
|