پاسخ :
برخى از دستورات را- ولو از روى اجبار هم شده- بايد به اجرا گذاشت و
نمىتوان تنها به عقيده و ميل مردم اكتفا كرد. اگر چنين باشد شما
لحظهاى فكر كنيد چقدر از مردم حاضرند با ميل و رغبت و از روى
اعتقاد از رشوهگرفتن و اختلاس اجتناب كنند؟ چقدر حاضرند از شراب و
زنا با ميل و رغبت احتراز نمايند؟ چقدر ازمردم حاضرند حتى با ميل و
رغبت به جلسات سخنرانى بيايند و در زمينه اين گناهان و تبعات سوء
آن توجيه شوند؟ تا سپس آنها را آزاد گذاشت تا در عمل هم با ميل و
رغبت وظايف خويش را اجرا كنند. اين موضوع منحصر به كشور ما نيست.
در هر كشورى يك سلسله دستوراتى است كه به اجبار آنها را به اجرا
مىگذارند. شما ملاحظه كنيد در كشورى مثل فرانسه- كه خود را مهد
آزادى مىشمارند- چگونه به اجبار زنها را وادار به بىحجابى
مىكنند تا به دانشگاه راه يابند از اين بگذريم ساير وظايف و
قوانين را با جريمههاى سنگين و مجازات سخت، به اجرا مىگذارند.
شايد مطلع باشيد كه «تجاوز به عنف» در اروپا مجازات سخت و شديدى به
همراه دارد و به جا هم هست. بنابراين نمىتوان همه وظايف را انتظار
داشت كه مردم با ميل و رغبت خويش انجام دهند. در خاتمه از اينكه
سؤالاتى را مطرح كردهايد
|