پاسخ  :

برخى از دستورات را- ولو از روى اجبار هم شده- بايد به اجرا گذاشت و نمى‏توان تنها به عقيده و ميل مردم اكتفا كرد. اگر چنين باشد شما لحظه‏اى فكر كنيد چقدر از مردم حاضرند با ميل و رغبت و از روى اعتقاد از رشوه‏گرفتن و اختلاس اجتناب كنند؟ چقدر حاضرند از شراب و زنا با ميل و رغبت احتراز نمايند؟ چقدر ازمردم حاضرند حتى با ميل و رغبت به جلسات سخنرانى بيايند و در زمينه اين گناهان و تبعات سوء آن توجيه شوند؟ تا سپس آنها را آزاد گذاشت تا در عمل هم با ميل و رغبت وظايف خويش را اجرا كنند. اين موضوع منحصر به كشور ما نيست. در هر كشورى يك سلسله دستوراتى است كه به اجبار آنها را به اجرا مى‏گذارند. شما ملاحظه كنيد در كشورى مثل فرانسه- كه خود را مهد آزادى مى‏شمارند- چگونه به اجبار زن‏ها را وادار به بى‏حجابى مى‏كنند تا به دانشگاه راه يابند از اين بگذريم ساير وظايف و قوانين را با جريمه‏هاى سنگين و مجازات سخت، به اجرا مى‏گذارند. شايد مطلع باشيد كه «تجاوز به عنف» در اروپا مجازات سخت و شديدى به همراه دارد و به جا هم هست. بنابراين نمى‏توان همه وظايف را انتظار داشت كه مردم با ميل و رغبت خويش انجام دهند. در خاتمه از اينكه سؤالاتى را مطرح كرده‏ايد