|
پاسخ :
خواهر گرامي! در فرض مذکور بايد گفت در حالي که استفاده از چادر منع
قانوني ندارد و از طرفي قطعاً پوشيدن چادر به عنوان حجاب برتر
مطلوب است، دليلي بر نپوشيدن چادر نيست و پافشاري شما بر پوشيدن
چادر، تعصب و لجاجت محسوب نمي شود، زيرا سرچشمة تعصب و لجاجت
غالباً جهل و کوته فکري و تکبر و خودخواهي است. اين حالت مانع بزرگ
معرفت به شمار مي رود، ولي اصرار و پافشاري بر حق، تعصب نيست و
اگر آن را تعصب نام گذاريم، تعصب ممدوح و پسنديده است، يعني تعصبي
است که بر پاية تعقل مي باشد.
قرآن مجيد يکي از صفات مؤمنان را "ولا يخافون لومة لائم" مي داند، يعني آن
ها از سرزنش سرزنش کنندگان ترسي ندارند.[1] در اين صورت مؤمن وقتي
روش يا سخني را حق تشخيص داد، بر انجام آن پافشاري دارد و حرف
ديگران در او اثري ندارد. اميرمؤمنان (ع) يکي از صفات متقيان
(پارسايان) را نيرومندي و پايداري در دين مي‌داند و مي فرمايد:
"يکي از نشانه هاي پرهيزگاران آن است که او را در ديانت، نيرومند
مي‌داني".[2] مؤمنان نسبت به قوانين و مقررات ديني، حساس اند و در
مورد اصول و ارزش هاي متعالي پايدار ايستاده اند و در هر حال از آن
ها پاس داري مي کنند و لحظه اي کوتاه نمي آيند.
اين تعصب را غيرت ديني مي گويند که در روايات بر آن توصيه شده است؛ امام
علي(ع) مي فرمايد: "اگر قرار است تعصبي در کار باشد، بايد به خاطر
اخلاق پسنديده، افعال نيک و کارهاي خوب باشد".[3]
سيرة اهل بيت(ع) و پيامبران الهي بر انعطاف ناپذيري در راه هدف مقدس و
پايداري در راه حق است.
در اين موارد، تساهل و تسامح معني ندارد. انسان با مداهنه و سازش در حق و
خرج کردن دين نمي تواند به اصلاح امور بپردازد. امام علي(ع) مي
فرمايد: "مردم چيزي از کار دين را براي بهبود دنياي خود وانگذارند
مگر آن که خدا چيزي را که زيانش از آن بيشتر است، پيشاپيش آنان
قرار مي دهد".[4]
همان طور که شما حجاب برتر را برگزيديد، در برخورد و رفتارها و حسن معاشرت
حالت برتر را انتخاب کنيد تا در ضمن تأييدي بر انتخاب صحيح شما در
مسئله حجاب باشد.
[1] مائده (5) آية 54.
[2] نهج البلاغه (فيض الاسلام) خطبة184.
[3] همان، خطبة 234.
[4] همان، قصار 103.
|