البته پیداست طبیعی ترین صورت زناشویی که با فطرت اولیه ءانسان هماهنگ است , تک همسری است ; زیرا روح اختصاص و احساس مالکیت فردی راکه از خصایص ذاتی بشر است , ارضا می کند و در تک همسری , هر یک از زن و مرد, طرف مقابل را از آن خود می داند و قلب او راکانون محبت خویش می شناسد; بنابراین تک همسری بهتر است و هماهنگ بافطرت انسان . اما این که چند همسری در هر وضعی مخالف فطرت باشد,پذیرفته نیست ; زیرا به مقدار نیاز غریزی و حوائج زندگی گزینش همسر لازم است و گاهی نیز ضرورت های اجتماعی , به ویژه فزونی زنان نیازمند به ازدواج مجدد پیدا می شود, البته برای کسانی که تمکن مالی دارند و می توانند دو منزل برای دو همسر داشته باشند. در غیر این صورت با تک همسری باید نیاز فطری را ارضا نمود, ولی اگر عدالت و تمکن مالی باشد و زن ها در جامعه زیاد باشند,در این صورت عقل و فطرت می پذیرند زنان محروم از شوهر بتوانند با ازدواج بامردی که امکانات مالی و توان جسمی برای ادارهء بیش از یک زن را دارد,قسمتی از نیازهای خود را برطرف سازند. قرآن هم برای حل این معضل ازدواج مجدد را در اوضاع خاصی مجاز دانسته که لازم است به این نکته توجه شود که در قرآن , ازدواج مجدد (تعدد زوجات ) به عنوان یک امر عمومی مطرح نشده است , بلکه اجازه داده شد در اوضاع خاص و با رعایت عدالت این کار صورت پذیرد. چنان که علامهء طباطبائی ـ ره ـ در المیزان می فرمایند: بنابراین , چون ازدواج مجدد با روحیهء اولیهء زن ناسازگار است , باید وضع اضطراری مرد یا زن دوم برایش تبیین شود تا بتواند با تجزیه و تحلیل عاقلانه وبه دور از احساس , از کنار آن بگذرد و بدان تن دردهد. عدم رضایت زن اول موجب حرمت ازدواج مجدد نیست , بلکه عدم عدالت و نبود تمکن جسمی ومالی باعث می شود تعدد ازدواج نهی گردد.(1)
------------------------------------------------------------------------------------------------------
پـاورقی :
1.المیزان , ج 4 ص 183.