طبع قضيه چنين است که مردي که همسر خود را در حال زنا ببيند ، اگر بخواهد برود و چهار شاهد بياورد تا زناي همسر او را ببينند غرض فوت شده  و زناکار اثر جرم را از بين مي برد . لذا خداوند در  مجموع دو آيه 6 و 7 سوره مبارکه نور ميفرمايد : کساني که به همسر خود نسبت زنا مي دهند و چهار شاهد ندارند بايد در قبال آن ، چهار بار شهادت دهد و بگويد : خدا را گواه مي گيرم که در اين نسبتي که مي دهم صادق هستم . و در بار پنجم بگويد : لعنت خدا بر من باد اگر از دروغ گويان باشم .

سوال : آيا واقعا بعد از اين چهار بار شهادت دادن  ِ  مرد ، زن محكوم به اعدام مي شود( همچنانکه فردي که اشکال کرده اينچنين گمان کرده )  ؟؟

جواب : خير . اگر اين اقاي اشکال کننده ادامه آيات را ميخواند تکليف زن را نيز مي فهميد چون در ادامه ( يعني آيات 8 و 9 سوره مبارکه نور )  مي فرمايد: اگر بعد از شهادات چهارگانه مرد ، عينا همان شهادات را زن بر عليه مرد مطرح کند ، حدّ زنا از آن زن  برداشته مي شود و ديگر زن را به حدّ زناي محصنه محکوم نمي کنند . شهادت زن به اين نحو استکه : چهار مرتبه مي گويد : خدا را شاهد مي گيرم که اين مرد از دروغ گويان است و در نوبت پنجم مي گويد : لعنت خدا بر من باد اگر اين مرد از راستگويان باشد .

نکته : به اين سوگند دو طرفه زن و شوهر بر عليه هم  لعان  مي گويند که نتيجه اش آنستکه بعد از لعان ارتباط زوجيت آنها از بين مي رود و از هم جدا مي شوند بمانند همان زمانيکه زن و شوهر صيغه طلاق را جاري مي کنند . 

ملاحظه : شايد در ذهن عده اي از دوستان اين سوال باقي بماند که چرا بايد زن و شوهر از هم جدا شوند ، آيا اين جدائي ظلم در حق آن زن و شوهر به حساب نمي آيد ؟؟   در جواب عرض مي کنيم : حرفي را که آن مرد به زنش نسبت داده از دو حال خارج نيست

.يا اين است که آن مرد دروغ گفته است که در اين صورت بايد گفت : چرا زن بايد با مردي  زندگي کند که گناهي که باعث از بين رفتن آبروي او مي شود به او نسبت مي دهد ؟  و يا اينکه آن مرد راست گفته است که در اين صورت بايد گفت : چرا مرد بايد با زني زندگي کند که به فحشاء کشيده شده است ؟